uit het archief : 1, voor Kyra (schaaltje haken en vilten)

Gedurende de jaren waarin ik les gaf in mijn atelier- tuinkamer, stuurde ik ook brieven aan de schare kinderen en vrouwen van 3 tot 83  die het leuk vonden om ze te lezen. En nu, jaren na dato, gebeurt het nog steeds weleens dat me naar de inhoud van zo’n brief wordt gevraagd. Kun je dit of dat patroon nog eens opzoeken? Hoe schreef je daar ook alweer over? Hoe deden we dat toen?

Dan krab ik eens op mijn hoofd, aarzel een dag en vraag me af, hoe ik in hemelsnaam het gevraagde in al die oude post terug kan vinden. Meestal is zoeken ook niet meer nodig, want tegen die tijd komt het verlossende bericht ook ongeveer: gevonden hoor, ik bewaarde ze zelf ook! Omdat het geheel me toch prikkelde, besloot ik zelf weer eens in die oude post te duiken en een aantal stukken of delen ervan te herplaatsen op dit medium. Wie weet doe ik er behalve mezelf nog wel meer mensen een plezier mee?

Deze is voor Kyra, die op het moment, las ik, aan het opruimen is. Uit de Mama Luca’s Nieuwsbrief van juli 2009.
“Klein Textiel Project
Als laatste onderdeel van deze nieuwsbrief weer een Klein Textiel Project. Het is ontstaan tijdens het opruimen van mijn atelier. Had ik daar zin in? Nee! Maar ja, er fladderde een mot.  En toen twee. Moordzucht was geboren! Opruimen, luchten, schoonmaken, in de vriezer met veel moois. Gelukkig was het leed te overzien. Maar als je al je materialen een keer door de vingers krijgt, worden er zomaar ineens nieuwe ideeën geboren. Groot of klein.
Hier deel ik met jullie een klein textiel idee: Schaaltjes van wol.

In een mand vond ik resten lontwol, met de hand geverfd in allerlei kleuren. Je kunt natuurlijk ook gekochte lontwol nemen. Met een flinke haaknaald ging ik gewoon, op het oog, een schaal haken. Dat is leuk werk: niks is goed of fout, je kijkt gewoon onder het haken of het je naar de zin is. Hoe groot de bodem? Een rand erop, voor een schaal? Doorhaken, zodat het een muts-mand wordt? In eerste instantie maakte ik er 3. Die gingen in de wasmachine, eerst bij 40 en daarna bij 60 graden. Het resultaat vond ik grappig, een paar schalen voor klein spul, zie foto!
Wat heb ik geleerd? Twee dingen. Eén: je moet een flinke schaal haken, wil je ook iets van enig formaat overhouden. De krimp is wel 50%. Twee: een deel van de bijzondere kleur van de lontwol verdwijnt, dat is jammer. De volgende serie ga ik dus alleen aan de binnenkant vervilten, en niet aan de buitenkant. Kijken, hoe dat lijkt.

atelier 09 004

Voor de grap ging toen een mand met restjes wol ook nog even in de wasmachine: een ongeregelde hoeveelheid lonten merino. Met 3 tennisballen op 40. Tot mijn verbazing en plezier kwam er een fraai stuk Wasmachine Kunst uit. Kijk maar! ”

Nu, anno 2015, weet ik dat die wasmachinekunst een poos ter decoratie binnen heeft gehangen.Het ding stemde me vrolijk. Toen belandde het in de appelboom, voor de vogels. Dat was tot Hond Sam het ontdekte, hij heeft er eindeloos mee gespeeld. Dat beviel hem en mij goed, want het was grappig van vorm en heel sterk. Echt, er is weinig hondenspeelgoed bestand tegen de sterke kaken van een flinke Berner Sennen reu. Krak, scheur, kapot, weg. Een wortel van Ikea, met piepding, die leefde ook heel lang. Maar verder? Nee. Niks leeft lang tussen zijn kaken.

De rest van de Nieuwsbrief uit juli 2009 is oud nieuws, die gaat over lessen die je toen bij me kon volgen of activiteiten die ik gepland had. Er staan wat recepten in van lekkere smoothies, want na een bezoek aan de kaakchirurg was ik een week veroordeeld tot vloeibaar voedsel. Een grappig detail is nu, dat ik die operatie gelukkig alweer vergeten was, maar de smoothies nog regelmatig maak in de zomer. Ze zijn namelijk erg lekker. Lees maar:

” “Elluk nadeel heb se voordeel”, moest ik mezelf in mei inprenten, na een bezoek aan de kaakchirurg en een periode pijn en ongemak. Dat voordeel bleek te zitten in de ontdekking van het verschijnsel ‘smoothies’. Bij Blokker een geschikte glazen blender gehaald (hoeft niet zoveel vermogen te hebben voor deze klus, de blender van 300W uit de aanbieding is prima). Recepten gezocht en nu waarschijnlijk de rest van mijn leven fan van een aantal heerlijke dranken, die een moment van energiegebrek oppeppen of voor een lekker en stevig ontbijt zorgen. Omdat het zulke originele zomerse recepten zijn, neem ik ze op in deze zomerse nieuwsbrief. Ze komen uit het boekje Vers, fris en puur van Suzannah Olivier. (ISBN 90 5920 271 6)

Mango-limoen lassi:
Doe in je blender: 1 mango in stukken, geraspte schil en sap van 1 limoen, 1 el citroensap, 1 tl. Suiker, 1 dl, yoghurt en wat water. Blenden en serveren met een schijfje limoen. Heerlijk fris.
Ontbijtsmoothie:
Meng 2 el gembersiroop, 2 bolletjes geconfijte gember, 50 gram in stukken geknipte gedroogde abrikozen, 40 gram muesli naturel en 2dl. Melk of karnemelk. Verrassend lekker en pas weer honger na uren.
Nog een ontbijtsmoothie:
Meng 1 banaan, het vruchtvlees van 1 mango, het sap van twee sinaasappels, 3 el. Zemelen van haver of tarwe, 2 el sesamzaad en 2 el honing. Genoeg voor 2 personen.
Met tofu,goed voor 45+dames:
Meng 150 gram tofu, 2 uitgeperste sinaasappels, 1 el citroensap en 4 tl. honing.  ”

Tot zover de smoothies. Het enige andere stuk dat nu nog van waarde is, is een verslagje van het schapen scheren in Zeijen. Maar dat was in juni en nu is het november, dus dat laat ik maar even zo, want anders wordt deze post veel te lang.

Wat vind je ervan, zo’n stukje uit de oude doos? Ik vind het leuk om wat rond te neuzen in de oude brieven, dus er komt vast nog meer Post met dit onderwerp. Tot dan!

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>